دَ يوحنا په مُطابق دَ مالِک عيسىٰ مسيح زيرے

څلورم باب

عيسىٰ اَؤ دَ سامرى ښځه

۱فريسيانو ته دا خبره معلُومه شوه چه عيسىٰ دَ يحيىٰ نه زيات مُريدان جوړوى اَؤ بپتسمه ورکوى. ۲رښتيا خبره خو دا ده چه عيسىٰ په خپله نه بلکه مُريدانو به ئے بپتسمه ورکوله. ۳کله چه عيسىٰ دَ دے نه خبر شو نو يهوديه ئے پريښودله اَؤ يو ځل بيا ګليل ته لاړو. ۴هغۀ ته دَ سامريه نه تيريدل وُو،

۵اَؤ هلته دَ سامريانو سوخار نومے ښار ته راغے. دا ځائے هغه مزکے ته نزدے وو چه يعقُوب خپل زوى يُوسف ته ورکړے وو ۶اَؤ هغه چينه چه دَ يعقُوب کُوهے ورته وائى. دا دَ غرمے وخت وو چه عيسىٰ په سفر ستړے شوے وو اَؤ هغه دَ کُوهى سره کښيناستو.

۷په دے مينځ کښے يوه سامرئ ښځه اوبو وړلو ته راغله. عيسىٰ هغے ته ووئيل چه ”ما له اوبۀ راکړه.“ ۸مُريدان ئے دَ خوراک سامان آخستو دَ پاره ښار ته تلى وُو.

۹سامرى ښځے ورته ووئيل چه ”تۀ يهودى زما غوندے سامرى ښځے نه اوبه څنګه غواړے؟“ دا خبره ياد لرل پکار دى چه يهوديان سامريانو سره خپل لوښى نۀ شريکوى.

۱۰عيسىٰ هغے ته جواب ورکړو چه ”که تۀ په دے خبر وَے چه دَ خُدائے بخښنه څۀ ده اَؤ تا نه چه څوک اوبۀ غواړى، دا دے څوک، نو تا به دَ هغۀ نه خواست کړے وو اَؤ هغۀ به تا ته دَ ژوندُون اوبۀ درکړے وے.“

۱۱هغه ښځے ووئيل چه ”مالِکه! تا سره خو بوقه هم نِشته اَؤ دا کُوهے ژور دے، نو تۀ ما ته دَ ژوندون اوبۀ څنګه راکولے شے؟ ۱۲تۀ زمُونږ دَ نيکۀ يعقُوب نه لوئے سړے يئے څۀ، چا چه مُونږ له دا کُوهے راکړو اَؤ په خپله ئے اَؤ دَ هغۀ زامنو اَؤ دَ هغۀ څاروو دَ دے نه اوبۀ وڅښلے؟“

۱۳عيسىٰ ووئيل، ”هر هغه څوک چه دا اوبۀ وڅښى هغه به بيا هم تږے کيږى. ۱۴خو کُومے اوبه چه زَۀ ورکوم دَ هغے دَ څښلو نه پس به څښُونکے هيڅکله هم بيا نۀ تږے کيږى. زَۀ چه کُومے اوبۀ ورکوم هغه به په هغۀ کښے دَ ننه يوه چينه شى چه هميشه به بهيږى اَؤ دَ تل ژوندُون به ورله ورکوى.“

۱۵ښځے ووئيل، ”مالِکه! هغه اوبۀ ما له راکړه نو زَۀ به هم بيا نۀ تږے کيږم اَؤ په دے لاره به بيا اوبو وړلو له نۀ راځم.“

۱۶عيسىٰ جواب ورکړو، ”کورته لاړه شه، خاوند دِ وبله اَؤ بيا راشه.“

۱۷هغے جواب ورکړو چه ”زما خاوند نِشته.“

عيسىٰ ووئيل، ”تۀ دا صحيح وايئے چه ستا خاوند نِشته، ۱۸سره دَ دے چه تا پينځۀ ميړُونه کړى وُو اَؤ اوس چه دَ کُوم سړى سره اوسے، هغه ستا خاوند نۀ دے.“

۱۹هغے جواب ورکړو، ”مالِکه! ما ته داسے ښکارى چه تۀ نبى يئے. ۲۰زمُونږ نيکُونو په دے غرۀ عبادت کولو خو تاسو يهوديان وايئ چه په کُوم ځائے کښے چه دَ خُدائے عبادت کول په کار دى هغه په بيتُ المُقدس کښے دے.“

۲۱عيسىٰ ووئيل، ”باور وکړه چه يو وخت داسے راتلُونکے دے چه نۀ خو به تاسو دَ آسمانى پلار عبادت په دے غر وکړئ اَؤ نۀ په بيتُ المُقدس کښے. ۲۲تاسو سامريان دَ هغه چا عبادت کوئ چه تاسو ئے نۀ پيژنئ، خو مُونږ دَ هغه چا عبادت کوُو چه مُونږ ئے پيژنُو، ځکه چه خلاصُون له يهوديانو نه دے. ۲۳خو وخت راتلُونکے دے بلکه اوس هم دے چه رښتينى سجدے کوُونکى به آسمانى پلار ته په رُوح اَؤ په رښتيا سجدے وکړى اَؤ پلار هم دغه شان عبادت کوُونکى غواړى. ۲۴خُدائے رُوح دے اَؤ هر څوک چه دَ هغۀ عبادت کوى هغه دِ هم په رُوح اَؤ په رښتيا سره دَ هغۀ عبادت وکړى.“

۲۵ښځے جواب ورکړو، ”زَۀ پوهيږم چه مسح کړے شوے، يعنے مسيح راتلُونکے دے. هر کله چه هغه راشى نو هغه به مُونږ ته هر څۀ وښائى.“

۲۶عيسىٰ ورته ووئيل، ”هغه زَۀ يم، زَۀ چه تا سره خبرے کوم.“

۲۷په دغه وخت دَ هغۀ مُريدان بيرته راغلل اَؤ په دے خبره حيران شول چه هغه يوے ښځے سره خبرے کوى خو په هغو کښے يو کس هم ونۀ وئيل چه تۀ څۀ غواړے، يا تۀ دَ دے سره خبرے ولے کوے؟

۲۸ښځے خپل منګے کيښودو اَؤ ښار ته لاړه اَؤ هلته ئے خلقو ته ووے چه ۲۹”راشئ، يو سړے ووينئ چه ما ته ئے هر څۀ چه مے کړى دى، ټول ئے ووئيل. کيدے شى چه دا مسيح وى؟“ ۳۰هغوئ دَ ښار نه ووتل اَؤ دَ هغۀ طرف ته روان شول.

۳۱په دے دوران کښے مُريدانو په هغۀ زور لګولے وو چه ”اُستاذه! څۀ وخوره!“

۳۲خو هغۀ ووئيل، ”زما سره داسے خوراک دے چه تاسو ته ئے هيڅ پته نِشته.“

۳۳په دے مُريدانو يو تر بله ووئيل چه ”آيا چا هغۀ له خوراک راوړے دے څۀ؟“

۳۴خو عيسىٰ ووئيل چه ”زما خوراک څښاک هغه دے چه زَۀ دَ هغۀ رضا وکړم اَؤ هغه کار پُوره کړم کُوم له چه را استولے شوے يم. ۳۵آيا تاسو دا نۀ وايئ چه څلور مياشتے نورے دى اَؤ بيا به لَو ګډ شى؟ خو زَۀ تاسو ته دا وايم چه وګورئ، ګير چا پيره پټو ته وګورئ چه هغه بيا دَ لَو دَ پاره تيار شوى دى. ۳۶لَوګرے خپله مزدورى آخلى اَؤ دَ تل ژوندُون دَ پاره فصل راټولوى دَ دے دَ پاره چه کرُونکے اَؤ لَوګرے دواړه په شريکه خوشحالى وکړى. ۳۷هم دغه وجه ده چه دا وئيلے شوى دى چه يو ئے کرى اَؤ بل ئے ريبى. ۳۸ما تاسو دے له واستولئ چه هغه فصل وريبئ په کُوم باندے چه تاسو څۀ کړاؤ نۀ دے کړے، نورو ځان وکړوو اَؤ تاسو راغلئ اَؤ هغه فصل مو واخستو اَؤ دَ هغوئ په برخه کښے شريک شوئ.“

۳۹دَ هغه ښار ډير سامريان دَ هغے ښځے په دے ګواهئ راغلل چه ما کله هم چه څۀ کړى دى هغه ټول ئے ما ته ووئيل، اَؤ په عيسىٰ ئے ايمان راوړلو. ۴۰کله چه دغه سامريان هغۀ له راغلل نو دا منت ئے ورته وکړو چه مُونږ سره پاتے شه، اَؤ هغه هلته دوه ورځے ايسار شو.

۴۱نور هم ګڼو کسانو دَ هغۀ دَ کلام په وجه په هغۀ ايمان راؤړو. ۴۲اَؤ هغوئ هغه ښځے ته ووئيل چه ”دا تش ستا دَ هغے وينا په وجه نه دى چه مُونږ په دۀ ايمان راوړے دے بلکه مُونږ دَ هغۀ کلام په خپله واؤريدو اَؤ مُونږ په دے پوهه شوو چه دَئے په حقيقت کښے دَ دُنيا خلاصوُونکے دے.“

دَ يو سرکارى حاکم زوئے روغول

۴۳کله چه دوه ورځے تيرے شوے نو عيسىٰ ګليل ته روان شو. ۴۴ځکه چه عيسىٰ په خپله دا وئيلى وُو چه يو نبى په خپل وطن کښے بے عزته وى. ۴۵نو ګليل ته په رسيدو ګليليانو دَ هغۀ هر کلے وکړو ځکه چه دَ بيتُ المُقدس په اختر کښے چه هغۀ څۀ کړى وُو هغه ټول هغوئ ليدلى وُو اَؤ هغوئ په خپله په دغه اختر کښے شامل وُو.

۴۶عيسىٰ يو ځل بيا په ګليل کښے قانا نُومے ځائے ته لاړو چرته چه هغۀ له اوبو نه مئے جوړ کړى وُو. هلته يو سرکارى حاکم وو چه زوئے ئے په کفرنحُوم کښے ناجوړه پروت وو. ۴۷کله چه هغۀ واؤريدل چه عيسىٰ دَ يهوديه نه ګليل ته راغلے دے نو هغۀ په زارو ورته ووئيل چه ”ما سره لاړ شه اَؤ زما زوئے جوړ کړه څوک چه مرګى حال دے.“ ۴۸عيسىٰ هغۀ ته ووئيل چه ”دَ نخښو اَؤ مُعجزو کتو نه وړاندے خو به تاسو هيچرے ايمان نۀ راؤړئ.“

۴۹هغه حاکم ورته بيا ووئيل چه ”صاحبه! زما دَ زوئے دَ مرګ نه وړاندے راسره لاړشه.“

۵۰بيا عيسىٰ ووئيل، ”کورته واپس شه، زوئے به دِ ژوندے وى.“

عيسىٰ چه څۀ ووئيل هغه سړى پرے يقين وکړو اَؤ کور ته روان شو. ۵۱هغه لا په لاره وو چه غُلامانو ئے ورته خبر راؤړو چه ”زوئے خو دِ جوړ شو!“

۵۲نو هغۀ تپوس ترے وکړو چه ”څۀ وخت هغه جوړ شو؟“ هغوئ ووئيل چه ”پرُون ماسپښين هغه تبے پريښودلو.“ ۵۳پلار ئے پوهه شو چه دا هم هغه وخت وو چه عيسىٰ هغۀ ته وئيلى وُو چه زوئے به دِ جوړ شى، اَؤ هغۀ اَؤ دَ هغۀ ټول خاندان پرے ايمان راؤړو.

۵۴دا دَ عيسىٰ دَ يهوديه نه ګليل ته دَ راتلو نه پس دويمه مُعجزه وه.